Πως και γιατι....

Πως γινεται καθε πρωι να σε αμφισβητω και καθε μεσημερι να σρ αγκαλιαζω;
Πως γινεται να νιωθω οτι δε σκεφτεσαι τα ιδια, οπως λεει ενα τραγουδι "δε με βλεπεις στα ονειρα σου οπως εγω" και να μη με νοιαζει;
Μα πανω απ ολα, γιατι σε αυτον τον ψευτικο κοσμο μαθαμε να αμυνομαστε; γιατι μας αναγκασαν να αμυνομαστε;; γιατι να μην αφηνουμε το εγω μας ερμαιο των αισθηματων μας; μα ειναι τοσο ομορφο! Αρκει να συνεβαινε το ιδιο απ ολους... μονο ετσι...

Όλα οσα δε μπορω να σου πω...

Μια εποχη που ολα αλλαζουν... μια ζωη που αλλαζει πορεια... ξαφνικα γινομαι παλι εφηβη και νιωθω οσα πιστευα πως ο ανθρωπος τα νιωθει μια φορα... Μια μυρωδια, ενα καρδιοχτυπι... μα η διαφορα ειναι πως υπαρχει αλλη ανεση.... σα να σε ξερω χρονια... να ημασταν μαζι για χρονια!! τι κι αν λιγα λεπτα πριν ενιωθα πως θα σε δω πρωτη φορα στη ζωη μου... Ειχα ξεχασει το πεταρισμα της καρδιας, τις πεταλουδες στο στομαχι... Ειναι οι φοβοι που ξαφνικα εμφανιστηκαν, μη σε χασω, μην ξεθωριασει οτι υπαρχει, μη ζω κατι ψευτικο, κατι μονοπλευρο... τη μερα που ξεφυγα απ' τη συνηθεια και τη σιγουρια, ξαναγεννηθηκα!! Κι ας μην ειμαι βεβαιη για τιποτα!! Κι ας φοβαμαι μη ζησω παλι αυτο που υποσχεθηκα στον εαυτο μου εξι χρονια πριν οτι δε θα επιτρεψω να συμβει! Ολα αυτα ειναι αισθηματα που προερχονται απο κατι δυνατο! Και δεν το αλλαζω με τιποτα στον κοσμο! Με οσες κατηγοριες κι αν μου προσαψουν! Ειναι ο ερωτας... Εισαι ο ερωτας!! Και ειναι τοσο ομορφο....