Τελευταία χωρίς να το θέλω μου βγαίνει συνεχώς μια φράση...
"Σου έκοψα τη φόρα, ε;"
Είναι μια ερώτηση που πραγματικά με πνίγει και θέλω να την εκφράσω...
Δε μου δίνεται όμως η ευκαιρία...
Κι έτσι όπως το βλέπω θα πιεστώ αρκετό καιρό ακόμα...
Όλα βοηθούν...
Ξέρεις, πάντα τα λάθη τα βλέπεις μετά... κι ίσως να μην ήταν λάθος! αλλά να είχε λάθος στοιχεία... κι αυτό το μετανιώνω!! αν και δε μπορούσα να τα αλλάξω γιατί δεν εξαρτώνταν απο εμένα...

Τελικά μεγάλος μπελάς ο έρωτας...
Όσο ωραίος είναι, τόσο σε αλλάζει χίλιες φορές... τη μια τόσο πάνω που δεν πάει παραπάνω, και την άλλη σα να είσαι ξεχασμένος απ' το θεό...
Με έχω ξαναδεί... έτσι ακριβώς!!
Ήμουν έτοιμη να δακρύσω επειδή τίποτα δε μ' άρεσε και όλα ήταν μια μεγάλη αδικία απ' την τύχη μου!!
Ήθελα να κάνω βόλτα και βαριόμουνα..
Ήθελα να μιλήσω και δύσταζα...
Μόνο που αλλάζουν τα πρόσωπα... πολλά πρόσωπα... εγώ ίσως να είμαι η μόνη που μένω σταθερή!!
Μα τώρα που το σκέφτομαι... ούτε εγώ έμεινα... χάθηκα κι εγώ... μέσα στο χάος... ένα χάος δυο μηνών... των χειρότερων της ζωής μου...
Άντε να βρω πάλι την έξοδο... είμαι μέσα στο σκοτάδι, και ψάχνω την αρχή του σχοινιού που μου ανήκει...
Θα σε βρω μικρέ μου εαυτέ!! που θα πάει...!!
Όχι!!
Δε σε άφησα!!
Δε μένεις και δε χαρίζω ούτε σε χάρισα σε κανένα!
Θα σε βρω!!
...και τότε θα είμαστε πάλι μαζί!!

Να λοιπόν που πάλι η μουσική μιλάει με τον δικό της τρόπο!
Να που για άλλη μια φορά ένα μάτσο από στίχους λένε την αλήθεια!!
Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή και άκουγα αυτό το τραγούδι...
Έλεγα ότι είναι εξωπραγματικό, κι αν έκανα λάθος και είναι αληθινό δε θα ήθελα να μου συμβεί!! Να λοιπόν που όσο πάει και πλησιάζει, και τελικά έτσι θα γίνει! Δεν είναι τραγικό να ζεις στο ίδιο σπίτι με κάποια άτομα κι εν τέλει να μη συναντιέστε ποτέ;
Νομίζω όμως είναι προτιμότερο να τα βλέπεις έστω να κοιμούνται από το να μην τα δεις καθόλου! Αυτό που λένε ότι η ζωή παίζει παιχνίδια... τελικά ισχύει! Το βρίσκω μεγάλη κακοτυχία να συμβαίνει κάτι τέτοιο!! Δεν έχω όμως παρά να το αντιμετωπίσω κι αυτό, όσο γίνεται μάλιστα με χαμόγελο και χιούμορ!! :)

Λοιπόν γυρίζει η σελίδα....ποιο φύλλο γυρίζει όμως; πάει προς τα πίσω ή μπρος; δεν ξέρω ακόμα...
Πάντα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει αυτό το κάτι... είναι για όσα έζησα, για όσα ένιωσα για όσα πιστεύω και για όσα πήρα... και δεν είναι λίγα όλα αυτά μαζί!!
Τελευταία καταλαβαίνω πως το να δώσω αγάπη για εμένα είναι εύκολο!! Το να πάρω όμως αληθινή, ατόφια αγάπη είναι τόσο δύσκολο και σπάνιο... Λίγοι άνθρωποι μπορούν να τη δώσουν!
Και τι ζητώ άλλωστε; Μόνο αγάπη! Μέσα όμως υπάρχουν κάποιες έννοιες που επιβάλλεται να υπάρχουν ώστε να είναι αληθινή! Έννοιες όπως "υποστήριξη" "σεβασμός" "κατανόηση" "ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ"......Μπορεί να ακούγονται πολλές... κι όμως! όταν αγαπάς βγαίνουν από μόνες τους!! κι είναι τόσο όμορφο να τις νιώθεις!! Σεβασμό και κατανόηση ένιωσα πολλές φορές... υποστήριξη... έτσι κι έτσι... εμπιστοσύνη... λιγότερο... και αναρωτιέμαι!! πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να εμπιστευτείς; και να έχεις πληγωθεί εξαιτίας εμπιστοσύνης που έδειξες... οι άλλοι όμως δε φταίνε!! και πόσο μάλλον όταν δεν έχουν δώσει δικαιώματα!!
Θα ήθελα πολύ να ήξερα πως όσους ανθρώπους έχω τώρα στη ζωή μου, θα τους έχω και μετά από χρόνια... πολλά!! μέχρι το τέλος... και με την ίδια ιδιότητα στη ζωή μου...
Πολλά με μπερδεύουν!!
Αλλά τώρα νιώθω άδεια...
Απόλυτο κενό όμως!
Μακάρι να είναι η αγάπη τόσο εύκολη για όλους...
Μακάρι να την ζήσω ξανά με την ένταση, το πάθος και το συναίσθημα που ήθελα...
Εις το επανειδείν μικρέ μου εαυτέ...!!

Δεν ξέρω αν θα μείνουμε για πάντα μαζί...
Δεν ξέρω αν θες να είμαστε μαζί... ακόμα και τώρα..
Δεν ξέρω αν υπάρχουν άλλοι που σε κάνουν και νιώθεις καλύτερα απ'ότι εγώ...
Δεν ξέρω τι έφταιξε και νιώθω πλέον έτσι...
Ίσως εγώ...
Ίσως εσύ...
Ίσως οι αλλαγές που είχαμε στη ζωή μας...
Πόλλα!!
Όμως ελπίζω ακόμα!!
Δεν βλέπω όμως γυρισμό στις στιγμές μας...
Κρίμα...
Ότι είναι να γίνει, ας γίνει! Απλά λίγο γρήγορα γιατί θέλω να μου δείξει ο χρόνος αν μπορώ να βασιστώ σε μια αγάπη...!!