Είναι πραγματικά περίεργη η πεποίθηση του ανθρώπου ότι ποτέ δεν έφταιξε σε τίποτα... πάντα έπραττε σωστά, κι όσες αρνητικές γενικολογίες ακούγονται γύρω του, δεν αφορούν αυτόν, κι όσα θετικά είναι πάντα για τον ίδιο!
Το κακό είναι πως η ζωή τα φέρνει όπως εκείνη τα θέλει, χωρίς να ρωτήσει κανένα! ούτε καν τον άμεσα ενδιαφερόμενο! το ακόμα χειρότερο όμως είναι πως ποτέ δεν προειδοποιεί! Πάντα από τα ψηλά στα χαμηλά! ποτέ λίγο λίγο!!
Και να που πριν λίγες μέρες, ώρες, θα έλεγα πως όλα είναι καλά, καλύτερα, συμπαθητικά, όμορφα! πως πλέον νιώθω πλήρης με τα χ άτομα δίπλα μου, με τις ψ καταστάσεις να με περιβάλλουν κι εμένα ήρεμη και ικανοποιημένη από ότι έχω κάνει μέχρι στιγμής!
Να όμως που τώρα όλα σχεδόν κάνουν στροφή 180 μοίρες...
Επιβεβαιώνεται ξανά η λέξη "βαρέθηκα", μα αυτή τη φορά για άλλους λόγους και με άλλους πρωταγωνιστές!!
Πρέπει να έρθουν τα Χριστούγεννα... να βγούμε βόλτες μέσα στο κρύο, να γελάσουμε με τα χάλια μας και να κάνουμε βλακείες χωρίς να μας νοιάζει ο κόσμος! να νιώσω ξανά 18 χρονών (έστω και 19) κλείνοντας πάλι μαγαζιά στις 5 το πρωί με τη γνωστή παρέα... και λίγο αλλαγμένη, ίσως να είναι καλύτερα...
Να αλλάξω εσωτερικά κι εξωτερικά!
και μετά να μετρήσουμε αντίστροφα ξανά για τις όμορφες μέρες...
που θέλω να είναι ομορφότερες απο κάθε άλλη...
Μου το χρωστάς...

Μακάρι να μείνουμε το ΕΝΑ για πάντα...

Λοιπόν κάποτε ήμασταν ένα... τι κι αν χωριζόμασταν από χιλιάδες χιλιόμετρα... μετά έγιναν εκατοντάδες... και σιγά σιγά λιγόστευαν που και που... και ξαφνικά η απόσταση μεγάλωσε δραματικά!! Κι αυτό γιατί οι καρδιές μας έγιναν άγνωστες!! Δεν ήξερε η μια το χτύπο της άλλης... Κι όλα αυτά από μια λέξη... βαρέθηκα...
Κι από τότε, αυτή η λέξη έγινε πρωταγωνιστής της ζωής μου...
κι εγώ, συμπρωταγωνιστής να την ακολουθώ...

Ξέρεις, ότι έγινε έπρεπε να γίνει! και συμφώνησα μ'αυτό, είτε ήθελα είτε όχι!!
μα έχω ακόμα μέσα μου ένα γιατί... μετά από τόσο καιρό... κι εσύ το προκαλείς με τις πράξεις σου!!!
Μέσα απ'αυτό, ένα πράγμα ήθελα να πω... (τι κι αν βγήκαν παραπάνω...)
Μπορεί εσένα να σε βοήθησε αυτό...
Μπορεί να είσαι πιο ξέγνοιαστος...
Οι σκέψεις να μη σε βασανίζουν...
Μπορεί όλα να σου πηγαίνουν καλύτερα...

Μα ξέρεις.... για εμένα τίποτα δεν είναι πλέον εντάξει!!
Οι σκέψεις με βασανίζουν περισσότερο απο κάθε άλλη και περισσότερο από ποτέ...
Κάθε μέρα ξυπνάω με έγνοιες μίζερες, στιβαγμένες η μια πάνω στην άλλη, να θυμίζουν βουνό...

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ!!!!!!

Ίσως να φταίει το ότι κάποτε αντιληφθήκαμε διαφορετικά την αγάπη...
Ότι για εμένα ήσουν σύντροφος και φίλος... που θα μου στεκόταν είτε ήθελε είτε όχι!! χωρίς να πει κάτι!! απλά με την ύπαρξη!! ακόμα και με τη φωνή...

Να που όμως κι εγώ αρχίζω να βαριέμαι... όπως εσύ τότε... μόνο που αυτή τη φορά μακροπρόθεσμα θα βγει σε καλό... αν όχι σήμερα, ίσως αύριο, ίσως σε μια βδομάδα, ίσως σε ένα μήνα!!
ΕΣΥ ΜΕ ΕΠΕΙΣΕΣ ΓΙ' ΑΥΤΟ!!!!!!

Καληνύχτα...