Είναι πραγματικά περίεργη η πεποίθηση του ανθρώπου ότι ποτέ δεν έφταιξε σε τίποτα... πάντα έπραττε σωστά, κι όσες αρνητικές γενικολογίες ακούγονται γύρω του, δεν αφορούν αυτόν, κι όσα θετικά είναι πάντα για τον ίδιο!
Το κακό είναι πως η ζωή τα φέρνει όπως εκείνη τα θέλει, χωρίς να ρωτήσει κανένα! ούτε καν τον άμεσα ενδιαφερόμενο! το ακόμα χειρότερο όμως είναι πως ποτέ δεν προειδοποιεί! Πάντα από τα ψηλά στα χαμηλά! ποτέ λίγο λίγο!!
Και να που πριν λίγες μέρες, ώρες, θα έλεγα πως όλα είναι καλά, καλύτερα, συμπαθητικά, όμορφα! πως πλέον νιώθω πλήρης με τα χ άτομα δίπλα μου, με τις ψ καταστάσεις να με περιβάλλουν κι εμένα ήρεμη και ικανοποιημένη από ότι έχω κάνει μέχρι στιγμής!
Να όμως που τώρα όλα σχεδόν κάνουν στροφή 180 μοίρες...
Επιβεβαιώνεται ξανά η λέξη "βαρέθηκα", μα αυτή τη φορά για άλλους λόγους και με άλλους πρωταγωνιστές!!
Πρέπει να έρθουν τα Χριστούγεννα... να βγούμε βόλτες μέσα στο κρύο, να γελάσουμε με τα χάλια μας και να κάνουμε βλακείες χωρίς να μας νοιάζει ο κόσμος! να νιώσω ξανά 18 χρονών (έστω και 19) κλείνοντας πάλι μαγαζιά στις 5 το πρωί με τη γνωστή παρέα... και λίγο αλλαγμένη, ίσως να είναι καλύτερα...
Να αλλάξω εσωτερικά κι εξωτερικά!
και μετά να μετρήσουμε αντίστροφα ξανά για τις όμορφες μέρες...
που θέλω να είναι ομορφότερες απο κάθε άλλη...
Μου το χρωστάς...

Μακάρι να μείνουμε το ΕΝΑ για πάντα...