Κάνοντας μια βόλτα στη ζωή… δεύτερη φορά…
Δυο χρόνια και κάτι ψιλά στο fast forward…
Δυο παιδάκια ακόμα… τα ονόματά τους γραμμένα σε ένα τετράδιο και τα λόγια έδιναν κι έπαιρναν…
Ενωμένα με ένα κοινό μυστικό να τα δένει… αγαπούσαν το ένα το άλλο… έτσι έδειχναν τουλάχιστον… ή έτσι ήθελα να βλέπω!! Με τον καιρό τα πάντα άλλαζαν…
Το κακό είναι πως άλλες φορές θετικά, κι άλλες αρνητικά! Μα έτσι είναι στη ζωή. Δεκτό!
Πλέον τα παιδάκια μεγάλωσαν λίγο, και έγιναν έφηβοι!
Πλέον η σχέση μεταξύ τους δεν είναι ίδια!
Μα βέβαια! Κι αυτοί άλλαξαν! Και η παρέα τους άλλαξε! Και η αντίληψη και η ταχύτητα μεταβολών του ενός άλλαξε… Πολλά άλλαξαν μέσα σε αυτά τα δυο χρόνια! Ίσως αυτό να φταίει γι’ αυτή την αλλαγή…
Τα λόγια όμως συνεχίζουν και ακούγονται, ίσως με μικρές διαφορές και παραλείψεις… αλλά η συνήθεια και η συμπεριφορά μιλούσαν, μιλάνε και θα μιλάνε για πάντα, είτε επαινετικά, είτε αρνητικά… πάντως πάντα με καθαρή αλήθεια…