Ο τελευταίος μονόλογος του έτους

Κοίτα πότε έφτασε η 31/12/2012!! Έφυγε άλλος ένας χρόνος και φορτώθηκε στην καμπούρα μας! Για άλλη μια χρονιά λοιπόν, όπως σχεδόν κάθε χρόνο, θέλω να κάνω την εκτίμησή μου για το έτος που μας χαιρετά... Γυρίζω πίσω και βλέπω όμορφα, άσχημα, σκαμπανευάσματα, αδράνειες... όλα! Φαίνεται γεμάτος χρόνος μάλλον... Για πρώτη χρονιά μετά από τέσσερα συνεχόμενα χρόνια, δεν είχαμε απώλειες... Τουλάχιστον σωματικές! Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό είναι η αλήθεια! Απ' την αρχή του χρόνου οι αλλαγές ήταν εμφανείς! Μετακόμιση ξανά, αυτή τη φορά η διαδρομή ήταν Άρτα-Αθήνα. Η ζωή έπρεπε να αναδιοργανωθεί αναγκαστικά! Κι όχι μια, αλλά δύο φορές!! Πλέον, αυτός ο τομέας τακτοποιείται και μπαίνει σε ένα πολύ όμορφο στάδιο! Νιώθω το σπίτι μου πιο σπίτι απ' το καθένα. Μου παρέχει ασφάλεια που δεν πίστευα και αυτό είναι το πιο όμορφο κομμάτι!! Είναι η φωλίτσα μου!! Πλέον στο προηγούμενο σπίτι μου μένει ο Αναστάσης με τη Γλυκερία μας! Ναι, είναι μας! Ξεκίνησαν να συζούν!! Είναι τόσο όμορφο που προστίθεται άλλο ένα μέλος στην οικογένεια! Έτσι το νιώθω!! Η χρονιά επίσης είχε πολύ τρέλα! Πίστευα ότι ήξερα τι ήθελα, αλλά μάλλον έκανα λάθος! Πλέον όλα είναι τόσο όμορφα... είμαι πολύ ικανοποιημένη, μην είμαι αχάριστη!! Αλλά πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης!! Ο ψυχολογικός τομέας, που είναι ο βασικότερος για εμένα, είναι στα up του!! Οι άνθρωποι που αγαπώ είναι κοντά μου... αν εξαιρέσουμε τους γονείς μου που για άλλη μια χρονιά μου λείπουν απίστευτα κι ας μην το ξέρουν... Αυτός ο χρόνος όμως είχε και άσχημα... Φοβάμαι ότι χάνω κάποιους άλλους ανθρώπους που αγαπώ αφάνταστα... και αυτοί είναι οι νονοί μου... ο δεύτερος πατέρας μου ξαφνικά χάνεται!! και αν τελικά πέσω μέσα, πραγματικά η απώλεια θα είναι μεγάλη! Ας ελπίσουμε ότι τελικά θα είναι ένας άσχημος εφιάλτης... Αυτός ο χρόνος όμως, μέσα από την άσχημη οικονομική κατάσταση, που δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι ατομική αλλά μαζική, μου έμαθε κάτι. Πηγαίνοντας εγώ για τα τελευταία πρωτοχρονιάτικα ψώνια, αγορασμένα απ' το υστέρημά μου ή απ' το περίσσευμά μου, συνάντησα ανθρώπους άστεγους και μόνους, μέσα στο κρύο και τη βροχή... Ένιωσα τόσο μικρή κρατώντας τη μεγάλη μου σακούλα... Γι' αυτό, το μεγάλο μου δίδαγμα είναι πως, όσο έχω ένα κεραμίδι πάνω απ' το κεφάλι μου και ένα μικρό πιάτο για το απαραίτητο γεύμα μου, δε θα ξαναπαραπονεθώ! Γιατί μπροστά σε άλλους είμαι πλούσια!! Γιατί έχω τα υλικά αγαθά που δυστυχώς θεωρώ αυτονόητα και τους ανθρώπους που αγαπάω δίπλα μου!! Όσα περιμένω απ' το 2013 είναι πολλά και καλά!! Και νομίζω ότι όλα είναι πολύ κοντά!! Πως γίνεται άλλωστε να μην τα περιμένω, αν το 2012 με αφήνει με τόσο υπέροχο τρόπο...!! Θέλω να αποχαιρετήσω με αυτές τις όμορφες σκέψεις αυτό το χρόνο για να έρθει με την ίδια καλή διάθεση ο νέος! Γιατί η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται λέει ο λαός!! Κι αν ισχύει, θέλω να έχω την αφρόκρεμα της ζωής στο μυαλό μου! Καλή μας χρονιά, με θετική σκέψη, πολύ διάθεση για ζωή, με τους αγαπημένους μου ανθρώπους αναπόσπαστο κομμάτι μου και φυσικά με υγεία! Γιατί χωρίς τα δύο τελευταία, δε θα έχει νόημα!!