Κάτι έχει συμβεί μάλλον...
Κάτι τ' αστέρια δεν έγραψαν καλά...
Οι πορείες που χαράχτηκαν είχαν φαίνεται ψεγάδια και όταν τα κοιτούσα κι έκανα ευχές πήρα λάθος μονοπάτια...
Σαν παιδί όμως έχω δικαίωμα να ονειρεύομαι, να ζω γι' αυτό το όνειρο και να ζω το παρόν μέσα σ' ένα πιθανό μέλλον!! Ακόμα κι αν ξέρω οτι είναι λάθος!!
Έλεγα όμως για τ' αστέρια... ναι!! Ήταν ωραίο βράδυ... το αγαπημένο τοπίο με την ψιλή αμμουδιά και το ελαφρύ κυματάκι (μιας και όλα αρχίσαν καλοκαίρι)! και η θάλασσα μπροστά μαύρη με τα φωτάκια τ' ουρανού να αντικατοπτρίζουν πάνω της... είχε πολύ ησυχία!! Γαλήνη!! Ένιωθα όμορφα... Το θυμάμαι και θα το θυμάμαι για πάντα εκείνο το βράδυ!!
Και οι μέρες περνούσαν τόσο μα τόσο δύσκολα μέχρι την επόμενη φορά... Τελικά όμως ήρθε... κι όχι μια φορά... Μα πάντα κοιτούσα τ' αστέρια και άκουγα το κύμα να σκάει ελαφρά στην ακροθαλασσιά... Τι κι αν ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος και η θάλασσα θυμωμένη... εγώ δεν ήθελα να τα δω... έτσι έπλαθα ότι ήθελα!!! και ήταν τόσο όμορφο!! Και ξαφνικά μια μέρα είδα το κύμα να με πλησιάζει!!! Φοβήθηκα!!! και αμέσως ο ουρανός γέμισε κόκκινα σύννεφα και μια καταρρακτώδης βροχή άρχισε να με δέρνει... μια νύχτα σαν απ' αυτές του κρύου χειμώνα... μόνο που και πάλι ήμουν απροετοίμαστη... (κι ας είχα πει οτι θα έχω την ομπρέλα στην τσάντα μου...)
Έμεινα εκεί να νιώθω τις σταγόνες πάνω μου και να βλέπω τους περαστικούς να με κοιτούν και να προσπερνούν... Κάποιοι κοντοστάθηκαν απλά και αναρωτήθηκαν αν έχω τρελαθεί που κάθομαι!! (ίσως και να έχουν δίκιο, αλλά δεν μπορώ ν' αφήσω έτσι εύκολα τη θάλασσα που τόσο αγαπώ και έκανα καιρό να ανταμώσω...) Άλλοι πάλι, πρωταγωνιστές της ζωής μου, βρέθηκαν εκεί!! Μου έφεραν μαλακές κουβέρτες και μια αγκαλιά... ήταν ότι περισσότερο μπορούσα να έχω...
Μα ακόμα πέφτουν σταγόνες απ' τον ουρανό... Αυτός ο Θεός... ποτίζει τόσο πολύ τη γη... μα αμελεί πως ένας βαρύς χειμώνας με βροχές και χιόνια πέρασε...
Απλά ελπίζω αύριο, η γη να στεγνώσει και να δω τον ήλιο με φόντο αυτό τον τόσο όμορφο μπλε ουρανό!! Και απ' αυριο και στο εξής να βρέξει τόσο, ίσα για να μην ξεραθούν τα χώματα και τα χρωματιστά λουλούδια...