Προς: .......

Γεια σου!

Καιρό έχουμε να μιλήσουμε έτσι; πάει περισσότερο από ένας μήνας! μου έλειψαν τα γράμματά μας! θυμάσαι; σου έλεγα όσα ένιωθα! δεν το ήξερε κανείς! με ηρεμούσες όσο κανένας άλλος σε μια περίοδο δύσκολη! νομίζω η πιο δύσκολη που έχω περάσει στη ζωή μου! Ήξερες, ξέρεις και θα ξέρεις το βυθό του ωκεανού που κρύβω καλύτερα απ' τον καθένα!
Ήθελα όμως να σου στείλω πάλι ένα γράμμα!! τώρα που είμαι καλύτερα! Για να δεις ότι πάντα μετά από μια δύσκολη φάση έρχεται η ανταμοιβή! Έστω σου δίνεται μερικώς!
Να!! Αυτό το τελευταίο είναι για εμένα! Μερικώς! Σπάνια ολόκληρη! αν και δεν είναι υπερβολικά αυτά που ζητάω νομίζω!
Ξέρεις τι θέλω, γιατί κι εσύ τα θες! Ταιριάζουμε βλέπεις... γι' αυτό είμαστε τόσο ίδιες...
Είναι περίεργα επίπονο να χάνεις απ' τη ζωή σου έναν άνθρωπο που υπολόγιζες...
αλλά πάντα ήξερες ότι θα μπορούσε ανα πάσα στιγμή να τον χάσεις...
Ακόμα πιο επίπονο είναι όμως να αργοχάνεις κι άλλους μαζί του...
λες και άλλαξες εσύ... άλλαξες; πώς; πού; και γιατί δεν το ακούς ποτέ;
Νιώθεις την καθυστέρηση... κι όσο μεγαλύτερη είναι, τόσο πιο επίπονο! ισορροπείς πάνω σε ένα σύρμα...πότε γέρνεις από τη μια... πότε από την άλλη... ίσως κι από αντίδραση στο πρώτο... για να μην πέσεις... όσο περισσότερο όμως κινείσαι σαν εκκρεμές αυξάνεται ο φόβος σου μην πέσεις... έτσι δεν είναι;
Κι αν πέσεις; πόσο είναι το ύψος; στην προκειμένη μεγάλο! πολύ μεγάλο και το ξέρεις! γιατί ξέρεις εμένα! Και δε σκοτώνεσαι! σίγουρα δε θα σκοτωθείς! Σίγουρα όμως θα έχεις τραύματα! άλλα σοβαρά, άλλα λιγότερο... ο γιατρός σου λέει να μείνεις στο κρεβάτι αν θες να γίνεις καλά... μένεις! Και όλα θα γίνουν καλά! και θα ξαναπερπατήσεις! τώρα αν θα κουτσαίνεις και το για πόσο καιρό είναι άλλο θέμα!
Καταλαβαίνεις τι λέω σίγουρα!
Και το κακό ξέρεις ποιο είναι; μπορεί να καταφέρεις να ισορροπήσεις στο σύρμα! Μέχρι όμως να φτάσεις στο τέλος του; τι γίνεται; αγχώνεσαι, στενοχωριέσαι κι όλα τα γνωστά!!
Το θετικό είναι πως υπάρχει και κάτι άλλο... κάτι σα ναρκωτικό! που με κάνει και γελάω! περνάω καλά! νιώθω πως δεν είμαι τόσο χάλια όσο πίστευα... δεν είναι κακό όμως αυτό το ναρκωτικό!! με ανεβάζει και ψυχολογικά και σαν άτομο!
Τελικά δε με βλέπω να φεύγω μακριά απ' αυτή την πόλη... υπάρχουν πράγματα που με κρατάνε υποχρεωτικά εν μέρει, κι άλλα που θα ήθελα να με κρατήσουν... αλλά οι μέρες θα γίνουν καλύτερες! θα ζήσω όπως θέλω είτε με τον έναν, είτε με τον άλλο τρόπο!
Θα ζήσω τη ζωή που μου αξίζει! Το πιστεύω!!!! :)
Σε χαιρετώ για σήμερα!
Υ.Γ: Νέος μήνας, νέα αρχή! Καλή αρχή!
Σε φιλώ,
αυτή που κρύβεις μέσα σου...