Και να που γι' άλλη μια φορά βγαίνω σωστή!! Δε με νοιάζει αν οι άλλοι το βλέπουν έτσι!! με ενδιαφέρει πως το βλέπω εγώ!!
Εχθές μίλησα για την αγάπη... Πόση δίνουμε και πόση μας επιστρέφεται... σαν σύνολο!! όχι για κάθε άτομο της ζωής μας ξεχωριστά... Παρεξηγήθηκα... υπάρχουν πολλών ειδών αγάπες... μόνο που το ξεχνάμε τελευταία!! Ισοπεδώνουμε πολλών ειδών σχέσεις και δε φταίω εγώ γι' αυτό!! γιατί για εμένα εξακολουθούν να υπάρχουν!!
Ανασφαλής... κάθε άνθρωπος είναι ανασφαλής... άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο!! ακόμα και ο μεγαλύτερος ηγέτης των εποχών θα ήταν ανασφαλής σε κάποιους τομείς!! Το θέμα είναι να έχεις λόγους ανασφάλειας, κι όχι έτσι γενικά κι αόριστα...
Θέλω να μιλήσω λίγο για το τραγούδι...
"Σου γράφω πάλι από ανάγκη η ώρα πέντε το πρωί
το μόνο πράγμα που 'χει μείνει όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ..."!!
Ναι!! Το έχω ανάγκη να μιλήσω!! Να μιλήσω σε κάποιον που θα με ακούσει και θα καταλάβει όσα λέω!! δε θα δείξει οτι τα καταλαβαίνει και δεν θα είναι απλά ένας καλός ακροατής!!
"Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς"!!
Να ο περίφημος στίχος!! Ο στίχος που τον ακούς τόσο ρηχά, αλλά είναι τόσο βαθύς!! Που ο άλλος σου ζητάει αγάπη!! Που για να στο ζητάει σημαίνει πως έχει ρίξει όσο εγωισμό έχει και φτάνει στο κατώτατο σημείο να παρακαλάει για αγάπη κι όχι να την έχει "δεδομένη" από άτομα που δείχνουν ότι θέλουν να την δώσουν!! Είναι πολύ δύσκολο να ζητήσεις αγάπη με τα λόγια, και παράλληλα τόσο όμορφο!! Εγώ δεν μπορώ να το κάνω... αν και θα ήθελα να το πω σε κάμποσα άτομα!
"Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα η ανάγκη μου δε σταματά..."
Αν ποτέ σταματήσει, χαθήκαμε!! θα έχουμε γίνει μηχανές χωρίς καρδιά... Η αγάπη σου δίνει τόση χαρά... τόση ευτυχία... αλλά είναι τόσο προσωρινή και παροδική όταν ξαφνικά βλέπεις πως χάνεται από μπροστά σου όλο αυτό που πίστευες ότι έχεις χτίσει!! Και δυστυχώς βλέπω πως το κακό κρατάει περισσότερο από το καλό... κι αν όχι, απλώς πονάει περισσότερο απ' όσο σε χαροποίησε η αγάπη όλο αυτό τον καιρό!!
"Θέλω να 'ρθεις και να μ' ανάψεις το παραμύθι να μου πεις
σα μάνα γη να μ' αγκαλιάσεις σαν άσπρο φως να ξαναρθείς..."
Ω ναι!! Θέλω μια αγκαλιά που καθ' όλη της τη διάρκεια οι δυο καρδιές να γίνουν μια από την αγάπη!! Και να το νιώσουν και οι δυο αυτό!! Δεν ξέρω αν το έχω νιώσει ποτέ! Δεν ξέρω αν έχει βρει ποτέ η καρδιά μου κάποια άλλη... Μάλλον το έχω, αλλά δεν είμαι σε θέση να το θυμηθώ!! Όλοι για ένα παραμύθι δε ζούμε; τι κι αν λέγεται αγάπη... ελευθερία... φιλία... μοναξιά... για καθένα είναι κάτι διαφορετικό!!

Εχθές στα είπα όλα!! Δεν ξέρεις πόσο τυχερό είσαι που τα ακούς μικρό ανθρωπάκι... κι ας σου ακούγεται μετριόφρον, έτσι είναι... ποτέ δεν ήμουν έτσι! είπα να γίνω!! να αλλάξω και για δικό μου καλό και για δικό μας συνολικά... δεν ξέρω κατά πόσο χαράχτηκε μέσα σου το νόημα των φράσεών μου... Δε βλέπω να βγήκε κάποιο νόημα!! ίσως να ήταν απλές λέξεις που η μόνη τους χρησιμότητα ήταν να μειώσουν την αδρεναλίνη της στιγμής!! Απλά έχω μάθει να πράττω, κι όχι να μιλάω... κι ας λες χαριτολογώντας πως είμαι όλο λόγια... θέλω το ίδιο κι από εσένα... πώς θα το μάθεις; ξέρω γω; dum spiro spero έλεγαν οι λατίνοι πρόγονοι...!!